بسم الله الرحمن الرحیم

ما هنوز در وجودمان به این باور نرسیدیم که همه چیز مال خداست و مالک حقیقی اوست . آنچه در دست من و شماست ما اعتبارا مالک آن هستیم .

مالک به کسی می گویند که بتواند در مال خود دخل و تصرف کند . شما اگر مالک دست و پا و اعضاء بدن خود هستید ؛ اگر مالک خانه و ویلا و...هستید ؛ پس چرا در زمان مرگ آنها را از شما می گیرند و شما دست خالی به وطن اصلی خود بر می گردید ...

ای انسان ! این علم و مال را که اندوخته کرده ای اعتبارا تو صاحب و مالک آنها هستی ؛ روزی فرا می رسد که مالک حقیقی آنها را از تو پس می گیرد ؛ پس امروز که آنها به امانت در دست تو هستند ،حق هر صاحب حقی (حق مسکین و فقیر ...خمس ..) را ادا کن و به این گونه آن را پس انداز کن برای فردایت . 

بسم الله الرحمن الرحیم

هر چیزی را بسوزانیم ؛ ماهیتش تغییر می کند و به طور کلی از خاصیت اولیه اش می افتد .چوب را اگر بسوزانیم و

آنقدر بسوزد تا زغال شود ؛ ماهیتش عوض می شود و دیگر خاصیت چوب را ندارد و فقط به درد آتش می خورد ؛

درسته ؟! پس آثاری که از چوب صادر می شود را نمی توان از زغال توقع داشته باشیم . مثلا چوب را می توانیم

بتراشیم و آن را به شکل های مختلف  میز و در و پنجره و.....در آوریم و از آن استفاده کنیم ؛ اما زغال را به

محضی که بتراشی ؛ پودر می شود . پس زغال هیچ کاربردی جز آتش و سوختن ندارد و فقط باید در آتش برود و بسوزد .

انسان ، حامل اسماء الهی است و برای این به دنیا آمده تا این اسماء را که خداوند در فطرت و درون او به امانت گذاشته را از قوه به بالفعل برساند و به سعادت برسد ؛ چون انسانیت انسان به این است که این گوهر

گرانبهای درونش را به فعلیت برساند و آثار انسانی از خود ظهور دهد . حال این انسان حامل اسماء الهی اگر با سیئات و گناهان پی در پی ؛ اسماء درونش را بسوزاند و از کار بیندازد ؛ بعد از سوخته شدن آیا ماهیتش عوض

می شود یا نمی شود ؟! بله ماهیت درونش از صورت انسانی به شیطانی تبدیل می شود و دیگر خاصیت یک انسان را ندارد و ابدا آثار انسانی از او ظاهر نمی شود . پس از انسانی که خود را و تمام سرمایه ی درونش را به

دنیای مدرنیته ی غرب فروخته و تمام ساعات عمرش را وقف دنیا کرده و به دنیا مشغول است و از آخرت باز مانده نمی توان از او توقع انسانیت داشت ، چون خاصیت انسانی او سوخته و از آثار افتاده .حال اگر تو بتوانی زغال را

به صورت اولیه اش برگردانی تا به تو مبلمان و کمد و ... تحویل دهد ؛ به همان اندازه خواهی توانست انسانی را که صورت انسانی او بر گشته را انسان کنی تا آثار انسانی از او صادر شود . پس انسانیت انسان به این است که

انسان باشد و آثار انسانی از خود بروز دهد . آثار انسانی یعنی انسانی که دارای عفو ، صبر ، بخشش ،صداقت ، رازداری ،خیر خواهی . ایمان ووووووو   غیره باشد .

بسم الله الرحمن الرحیم 

  انا لله و انا الیه الراجعون   " ما از خدا ییم و به سوی او برمی گردیم "

انسان زمانی که از خانه اش خارج می شود  و می گوید :در فلان ساعت بر می گردم ،این برگشت نشانگر این است که او در آن خانه مقیم و ساکن است که می گوید : بر می گردم ، پس برگشتن به جایی وقتی معنا پیدا می کند که تو در آنجا بودی که می خواهی برگردی .

میهمان وقتی از خانه ی شما خارج می شود ، شما نمی گویید: باز دوباره برگردید ،بلکه می گویید :باز تشریف بیاورید ؛ باز به خانه ما بیایید، چون او در خانه ی شما که مقیم نبوده که بخواهد برگردد .

می فرماید: انا لله وانا الیه الراجعون " ما از خداییم وبه سوی او برمی گردیم  .

انسان از عالم بالا واز اعلی علیین به زمین وبه اسفل سافلین آمده واین آمدن یک رفتن به دنبال دارد یعنی از همان جا که امده به همان جا هم برمی گردد . پس موطن ووطن اصلی ما در عالم بالاست وما به طور موقت وبه عنوان یک مسافر چند صباحی باید طبق خواست ومشیت الهی در این زمین خاکی زندگی کنیم وبعد از صد یا دویست سال هم که سفر ما طول بکشد  بالاخره روزی به دیارو وطن اصلی خود باز گشت خواهیم کرد  والیه الراجعون  وبه سوی او بر می گردیم .

حال چرا دراین مدت محدودی که به ما مهلت داده اند که زندگی کنیم ، چرا به فکر برگشتن وآماده کردن توشه ی فردا نیستیم ؟ چرا ما این برگشت را جدی نگرفته ایم  وچرا زندگی را به بازی گرفته ایم ؟ چون این بازگشتن را باور نکرده ایم........